บันทึก 70 แกรม คาเรคเตอร์ 102 ตัวละครกับจิตวิญญาณ #1

คราวก่อนพูดถึงเรื่องการใช้ตัวละครให้เหมาะสม คราวนี้มาพูดถึงเรื่องสร้างตัวละครกันบ้าง วิธีการสร้างตัวละครมีเยอะมาก ถ้าจะให้เขียนตัดสินลงไปนั้นคงจะเป็นการจำกัดจินตนาการอย่างมาก แต่ก็พอมีหลักในการสร้างตัวละครที่ดี ที่จะเล่าให้แก่คนที่เพิ่งลองสร้างได้บ้าง ในที่นี้เราจะแบ่งเป็น ตัวละคร จิตวิญญาณของตัวละคร ซึ่งโดยมากแล้วตัวละครที่ดีนั้น ก็จะมีทั้ง 2 อย่าง ควบคู่กันไป ถ้าคนที่ชอบอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นแนวแฟนตาซี ตีปีศาจ เป็นพ่อมด หมอผีนั้น มักจะได้ยินไอเดียที่ว่า “ร่างกายของคนเราเปรียบเสมือนภาชนะซึ่งเอาไว้รองรับวิญญาณ” ในกรณีนี้ก็เช่นกัน ถ้ามีตัวละครอย่างเดียวก็คงเป็นเหมือน ร่างกายที่ไร้วิญญาณ ถ้าเราใช้เฉพาะร่างกายนี้ในเรื่องที่เราแต่ง ตัวละครตัวนี้คงให้ความรู้สึกที่ไม่ต่างอะไรกับซอมบี้ ไม่มีความลึกและดูมีตัวตนจริง ๆ เราต้องใส่จิตวิญญาณให้กับตัวละครด้วย ในทางกลับกันถ้าหากคาเรคเตอร์นั้นมีแต่ “จิตวิญญาณของตัวละคร” เพียงอย่างเดียว ซึ่งจะเป็นการพูดถึงนิสัย อารมณ์ ความรู้สึก ไม่เห็นหน้าตา ไม่เห็นทุกอย่างทางกายภาพ พอนำไปเขียนแล้ว มันก็คงให้ความรู้สึกเหมือนผีไร้บ้าน ลอยไป ก็ลอยมา มีแค่อารมณ์ ความรู้สึก เป็นสิ่งที่นามธรรม ซึ่งยากที่จะจับต้องได้ ในกรณีนี้หากเขียนต่อไปเรือย ๆ ก็เสี่ยงที่คนอ่านก็จะไม่เข้าใจตัวละคร เพราะชุดความคิดและทัศนคติของคนเราไม่เหมือนกัน อาจจะเข้าใจอารมณ์ แต่ลองนึกถึงหลักความเป็นจริงแล้ว อารมณ์นั้นเป็นสิ่งที่อธิบายยาก ต่อให้มีคนเข้าใจก็เป็นเรื่องเฉพาะบุคคลไป เพราะฉะนั้น เราอย่าเสี่ยงสร้างตัวละครที่คนไม่เข้าใจ ซึ่งคำว่า … Continue reading →