บันทึกเรื่อยเปื่อย : Character-based กับ Plot-based (จบ)

ที่มา: https://pbs.twimg.com/media/CZOHucuWkAElnXv.jpg เขียนเรื่องคาแรคเตอร์เบสกับพล็อตเบสยืดยาวมาจนถึงตอนที่ 5 แล้ว ก็จะเป็นตอนสุดท้ายค่ะ สรุปอีกนิด คาแรคเตอร์เบส (คนสวน, จม) – เริ่มต้นเรื่องด้วยตัวละคร เวลาเขียนเหมือนสิงอยู่ในตัวละคร – มักมีพล็อตอยู่บ้าง แต่ไม่ชัดเป๊ะๆ เพราะจะปล่อยให้ตัวละครเดินเรื่องเสียมากกว่า – อ่านแล้วอินง่ายกว่า แต่เล่าเรื่องชัดๆ ยาก เพราะปล่อยตัวละครนำ – โดยทั่วๆ ไป คนเขียนที่มาสายนี้จะอ่อนไหวกว่า และ/หรือ มีอารมณ์รุนแรงกว่า พล็อตเบส (วิศวกร, ลอย) – เริ่มต้นเรื่องด้วยพล็อต เวลาเขียนจะใส่ใจกับพล็อตโดยรวม – มักมีพล็อตและคอนเซปต์อย่างชัดเจน ทำให้เล่าเรื่องง่าย บอกความคิดรวบยอดง่าย – อ่านแล้วอาจไม่อินกับตัวละครเท่า เหมือนคนอ่านลอยอยู่เหนือเรื่อง เห็นภาพเป็นมุมกว้าง – โดยทั่วๆ ไปจะทรีตงานเขียนเป็น “งาน” ไม่ใส่อารมณ์มาก ที่สำคัญก็คือ (บอกหลายรอบแล้ว) ไม่มีใครเป็นคาแรคเตอร์เบสหรือพล็อตเบสแบบเพียวๆ หรอกค่ะ ทุกคนมีส่วนผสมทั้งสองอย่างในตัว และไม่มีอะไรดีกว่าอะไรค่ะ ดีทั้งสองอย่าง นอกจากนั้น ทั้งสองอย่างควรเรียนรู้กันและกันด้วย … Continue reading →